Coś niezbyt dobrze wychodzą filmy tworzone przez gwiazdy dla swoich dzieci. Taka "Kobieta w błękitnej wodzie" nakręcona przez M.Night Shyamalana dla swoich pociech była filmem przeciętnym (choć przynajmniej oglądalnym). "Wyspa Nim" w której wystąpiła Jodie Foster, by jej dzieci mogły pójść do kina jest filmem, co tu dużo mówić, po prostu tragicznym. Nie spodziewałem się po produkcji Marka Levina niczego specjalnego, ot tylko lekkiej, niezobowiązującej rozrywki, ale to co zobaczyłem na ekranie jest tak okropne, że aż nie mogę uwierzyć, iż tak wspaniała aktorka jaką jest Foster, zdecydowała sie zagrać w tak przerażającym filmie.

"Wyspa Nim" to kino na siłę radosne, na siłę zabawne i przekonujące nas co chwilę jak szczęśliwie i fantastycznie może wyglądać życie małej dziewczynki na bezludnej wyspie (z której nie wiedzieć czemu twórcy zrobili małego Indianę Jonesa). Film sztuczny, przerysowany do granic możliwości, płytki i nakręcony bez odrobiny polotu. O scenariuszu nie ma nawet co pisać bo takowego nie ma, a jeśli był to albo pisany przez kilkanaście osób w formie łańcuszka, gdzie każda kolejna osoba wymyślała kolejne bzdurne wydarzenia, do tych nabazgranych wcześniej, albo został machnięty na kolanie na 15 minut przed zdjęciami – chociaż wcale bym się nie zdziwił gdyby obie te opcje były prawdziwe.

Aktorzy zagrali fatalnie (nawet Foster, która wpadła w dziwną manierę i ze swojej bohaterki zrobiła czystą idiotkę), tak sztucznie i drętwo, że miałem wrażenie iż podczas zdjęć założyli się o to, komu uda się zagrać gorzej. Deklamują oni swoje kwestie, jakby sam obraz nie wystarczył i wygłupiają sie kompletnie bez sensu. Być może gdybym miał z 15 lat mniej zachwyciłbym się latającą jaszczurką - o przepraszam, Fredem – nad wyraz inteligentnym pelikanem i pomocnym lwem morskim zachowującymi się jak zwierzątka domowe, idiotycznym poczuciem humoru oraz dzielnym tatusiem, który nawet z zatopionej łodzi potrafi zbudować tratwę. Całe szczęście dzieckiem już nie jestem i na seansie cierpiałem tylko ja, a nie jeszcze i moi rodzice. Autentycznie żałuję, że nie wyłączyłem po 20 minutach. Koszmar, koszmar, koszmar...

2/10